سوختن کرانه باختری در سایه سکوت عربی و جنایت صهیونی

در قلب کرانه باختری، نشانه‌های یک "جنگ خاموش" که توسط شهرک‌نشینان صهیونی که مورد تائید و حمایت حاکمیتی و شخص وزیر امنیت داخلی (بن گویر) هستند علیه شهروندان فلسطینی به راه افتاده است و به صورت مستمر جان و مال فلسطینیان را مورد تجاوز قرار می‌دهند.

جنگ روزانه به شکل آوارگی اجباری، آتش زدن اموال و حمله به کشاورزان، در تلاش برای ریشه‌کن کردن مردم فلسطین از سرزمینشان و تبدیل روستا‌ها به "مناطق دائمی ترس و وحشت"، رخ می‌دهد.

فلسطینی‌ها در کرانه باختری شاهد تشدید بی‌سابقه حملات شهرک‌نشینان هستند که به رویکردی سیستماتیک برای مجازات جمعی تبدیل شده و از زمان آغاز جنگ علیه غزه، تعداد آنها به صورت تصاعدی افزایش یافته است.

اقدامات تروریستی شهرک‌نشینان در کرانه باختری دیگر یک اقدام فردی یا بازتابی از تنش سیاسی نیست؛ بلکه یک «استراتژی سازمان‌یافته شهرک‌سازی» است که تحت حمایت ارتش اشغالگر و امنیت داخلی انجام می‌شود و هدف آن مطیع کردن آنچه از سرزمین و مردم فلسطین باقی مانده است، می‌باشد.

تعداد شهرک‌نشینان صهیونی در کرانه باختری و بیت‌المقدس بیش از ۷۵۰ هزار نفر تخمین زده می‌شود که اکثر آنها مسلح هستند و در یک کمپین سیستماتیک برای تخلیه مناطق فلسطینی از ساکنان اصلی آنها، تحت سکوت کامل عربی و بین‌المللی، تلاش می‌کنند.

 تشدید سیستماتیک

طبق داده‌های دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل متحد (OCHA)، میانگین تعداد حملات روزانه انجام شده توسط شهرک‌نشینان در کرانه باختری از سه حادثه در روز قبل از جنگ به بیش از هفت حادثه در روز پس از آن افزایش یافته است.

از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ تا اواسط ۲۰۲۵، بیش از ۱۴۰۰ حمله مستند ثبت شده است، از جمله تیراندازی، آتش‌سوزی، تخریب زمین‌های کشاورزی و کشته و زخمی شدن ده‌ها غیرنظامی.

گزارش دیده‌بان حقوق بشر نیز تأیید کرد که نیرو‌های صهیونی ارتش تقریباً در نیمی از این حوادث حضور داشته‌اند، یا با ارائه حفاظت به شهرک‌نشینان یا با جلوگیری از دفاع فلسطینیان از خود. این امر این حملات را به یک "جنایت مضاعف خاموش" تبدیل می‌کند، که تروریسم شهرک‌نشینان و همدستی رسمی کابینه امنیتی را تشکیل می‌دهد.

حملات شهرک نشینان در منطقه C متمرکز شده است که بیش از ۶۰٪ از کرانه باختری را تشکیل می‌دهد و تحت کنترل کامل امنیتی رژیم اسرائیل است. استان‌های نابلس، الخلیل و رام‌الله بیشترین آسیب را دیده‌اند، و روستا‌هایی مانند تورموس آیا، بورین، المغیر و دوما در ماه‌های اخیر موج‌های متوالی از حملات را تجربه کرده‌اند.

تنها در نابلس، سازمان‌های محلی بیش از ۵۰۰ مورد خشونت شهرک‌نشینان را بین سال‌های ۲۰۲۴ تا ۲۰۲۵ ثبت کرده‌اند، از جمله حملات آتش‌افروزی به خانه‌ها، ریشه‌کن کردن درختان زیتون و حمله به کشاورزان در فصل برداشت. برداشت زیتون، نمادی از مقاومت فلسطینیان، به فصلی از وحشت تبدیل شده است. گزارشی که توسط روزنامه بریتانیایی گاردین (نوامبر ۲۰۲۵) منتشر شد، مستند کرد که تقریباً ۷۰٪ از محصول زیتون در شمال کرانه باختری در آن سال به دلیل خشونت شهرک‌نشینان و بسته شدن جاده‌های منتهی به زمین‌های کشاورزی، برداشت نشده باقی ماند. سازمان ملل متحد همچنین آوارگی بیش از ۱۲۰۰ فلسطینی، که نیمی از آنها کودک بودند در دره اردن و جنوب الخلیل را در نتیجه حملات شهرک‌نشینان مسلح از آغاز جنگ علیه غزه مستند کرد. بسیاری از این جوامع کوچک پس از تهدید ساکنانشان به مرگ یا آتش زدن چادرهایشان، کاملاً آواره شدند، صحنه‌ای که یادآور "نکبت" است، اما با روش‌های مدرن و تحت پوشش قانونی دولت اشغالگر راست افراطی رژیم اسرائیل.

علیرغم اینکه سازمان‌های بین‌المللی و محلی ده‌ها مورد مرگ و زخمی شدن فلسطینی‌ها در نتیجه این حملات را ثبت کرده‌اند، هیچ یک از گروه‌های شهرک‌نشین به طور جدی پاسخگو نبوده‌اند. دادستانی رژیم اسرائیل اکثر پرونده‌ها را به بهانه «شواهد ناکافی» مختومه اعلام می‌کند و با حمایت واحد حقوقی امنیت داخلی پرونده‌ها را مختومه می‌کند. در حالی که شهرک‌نشینان به خاطر «حفاظت از امنیت یهودیان» پاداش می‌گیرند، همانطور که وزیر افراطی امنیت ملی، ایتامار بن گویر، توصیف کرده است.

"مصونیت از مجازات" به یک سیاست سیستماتیک تبدیل شده است که با لفاظی‌های رسمی که فلسطینی‌ها را به عنوان «تهدید وجودی» و شهرک‌نشینان را به عنوان «خط مقدم دفاع» برای پروژه صهیونیستی در کرانه باختری می‌بیند، تقویت می‌شود.

کرانه باختری، از جمله بیت‌المقدس، طی دو سال گذشته شاهد تشدید همه‌جانبه‌ی خشونت‌های اسرائیل بوده است که منجر به شهادت حداقل ۱۰۶۹ فلسطینی، زخمی شدن حدود ۱۰ هزار نفر دیگر و دستگیری بیش از ۲۰ هزار نفر، از جمله ۱۶۰۰ کودک، شده است. جالب اینجاست این حجم از جنایت‌ها نتوانسته مانع از توقف همکاری امنیتی دولت خودگردان محمود عباس با رژیم صهیونی شود و دولت‌های عربی سازشکار حامی خودگردان نیز با سکوت خود بر جنایت رژیم سرپوش می‌گذارند.